انواع صفت فارسی پنجم دبستان

صفت

صفت کلمه ای است که اسم یا جانشین اسم یا گروه اسمیِ همراه خود را توصیف می کند و یکی از وابسته های اسم به شمار می رود.  یا: واژه یا گروهی از واژه هاست که درباره اسم توضیحی می دهد و یکی از خصوصیات اسم را بیان می کند.

صفت از حیث مفهوم 6 نوع است :

1- صفت بیانی

2 - صفت اشاره ای           

3- صفت شمارشی

4 -  صفت پرسشی

5 -  صفت تعجبی

6 -  صفت مبهم

صفت فاعلی : صفتی است که بر کننده کار دلالت کند. و از حیث ساختمان هفت گونه است.

       1- بن مضارع + نده : گیرنده ، خواننده ، راننده ، بیننده

       2- بن مضارع +ان : گریان خندان ،شتابان ، روان

      3- بن مضارع + ا: دانا ، شنوا ، گویا ، گیرا

       4- بن ماضی و بندرت بن مضارع + ار: خریدار ،پرستار

       5- بن ماضی یا مضارع +گار : آفریدگار ، آموزگار

      6- اسم معنی وبندرت صفت یا بن فعل +گر:  دادگر ، سفیدگر 

       7- اسم معنی و بندرت صفت یا بن فعل +کار : ستمکار، تراشکار

فارسی پنجم دبستان

تعریف اضافه
اضافه آن است كه اسمي را به اسم ديگري نسبت دهيم. نشانه نسبت كسره اي است كه ميان آن دو مي آيد. مثال: مدادِ حسن، خانه ي علي

اقسام اضافه

اضافه تخصيصي

اضافه ملكي

 اضافه تشبيهي

 اضافه استعاري

 اضافه توضيحي

 اضافه بياني

 اضافه مقارنت

 اضافه بنوت

اضافه تخصيصي

ادامه نوشته

آموزش تجوید مخارج حروف

ح: از وسط حلق اداء شده و در هنگام تلفظ حالت خشونت و گرفتگي صدا ايجاد مي شود.
ع : از وسط حلق اداء شده و به نرمي تلفظ مي گردد.
غ : از انتهاي دهان تلفظ گرديده و در هنگام تلفظ آن حلق بسته نمي شود، بلکه مثلاً حالت غرغره کردن مايعي در حلق مي باشد.
ط : مثل تاء ( که از حروف مشترک است) تلفظ مي شود ولي درشت تر و پر حجم تر از تاء و بايد دقت شود تلفظ آن شبيه به دال يا حروف ديگر نشود.
ص : مثل حرف سين مي باشد ولي درشت تر و پرحجم تر و بايد دقت شود و در هنگام تلفظ اين حرف حالت سوت زدن ايجاد نشود.
ض : اگر کناره سمت چپ زبان و مقداري از سطح زبان به دندانهاي کرسي سمت چپ بالا اتصال پيدا کند حرف ض تلفظ مي شود. البته بايد درشتي و پرحجمي آن حفظ شود.
لازم به تذکر است که اين حرف را مي توان بوسيله اتصال کناره راست زبان به دندانهاي کرسي سمت راست بالا نيز تلفظ کرد.
ذ : نوک زبان اگر به دندانهاي جلوي دهان (دندانهاي ثنايا که دو عدد از آنها در بالا و دو عدد در پايين قراردارد) که در کام بالا قرار دارند متصل شود حرف ذال تلفظ مي گردد.
ث : همان مخرج حرف ذال مي باشد . و در هنگام تلفظ حالت دميدگي هوا ايجاد مي شود.
ظ : تلفظ آن تقريباً مثل حرف ذال مي باشد ولي پرحجم تر و درشت تر و بايد دقت شود در هنگام تلفظ اين حرف شدت ايجاد نشود بطوريکه حرف «ظ» محکم تلفظ گردد بلکه بايد به نرمي تلفظ شود
و: در هنگام تلفظ اين حرف لبها حالت غنچه شدن و جمع شدن را پيدا مي کند